Mr. Grey (Fifty Shades Darker), oermens in kostuum?

Ik ben verliefd. Op Christian Grey. Het is echt heel erg. Want deze film laat in een notendop zien, dat we geen zier verder zijn gekomen.
Sterker nog, hij herinnert me aan een zekere grotbewoner die zijn vrouw over zijn schouders gooit en de grot in sleept, wanneer hij behoefte heeft aan een vrijpartij. 

Vervolgens zijn knots pakt en dieren gaat doodknuppelen voor het avondmaal. Waarop de vrouw met samengebonden takken de vloer kuist en besjes verzamelt voor zichzelf.
En toch ging ik woensdag naar “Fifty Shades Darker”
Tekst: Rachelle Verhage

“Ik was allang gestopt met werken,” zei het meisje dat achter me zat (goed officieel zijn we vrouwen, maar meisje bekt lekkerder).
Tja, de multimiljonair Grey verovert harten en veroorzaakt dat onafhankelijke, zelfstandige vrouwen niet lang na hoeven te denken. Ik neem ontslag. Hij heeft geld genoeg en ik ga gewoon in zijn penthouse liggen wachten, totdat hij klaar is.
Hoe ik dat weet? Al wat je hierboven leest waren mijn gedachten. Schaamteloos. Elke discussie die Anastasia aanging deed bijna zeer.
Juist. Ik ben diep gezonken. Want never NIE zou ik de ZeeuwZe opgeven. Voor niemand. Maar voor Grey? Maakte ik die avond nu een uitzondering?
“Ik was gewoon gaan liggen en had het over mezelf heen laten komen,” riep roze trui, links voor. Kijk dat ligt bij mij gevoelig. Want hoezeer ik Christian (no worries, ik weet dat dit een fictieve man is die niet bestaat) adoreer, never NIE zou hij mij met een riem mogen bewerken. Met mijn achtergrond, met mijn geschiedenis en ervaring met Huiselijk Geweld kan ik je vertellen dat dit niet op het randje was, maar er ver overheen. Het randje was amper nog te zien!
De ik-bind-je-vast-en-dat-vind-je-lekker-scene is nog te behappen. Omdat Anastasia het ook prettig vindt. Wat is er mis met een beetje soft-bondage als je daarvan houdt?
Maar de laatste scene uit het eerste deel ging mij ECHT te ver (fastforward knop).

De bioscoop in Antwerpen was maar halfvol. Heel gek, omdat Vlissingen was uitverkocht, Rotterdam en ook Eindhoven. En ja dat hebben we allemaal geprobeerd! Grey is dat waard.
Zou de Vlaamse vrouw nu minder onder de indruk zijn van de charmes van Grey?
Enfin. In deze film was het-bondage-plugins-tepelklemmen gehalte minder. Grey was zowaar vriendelijk(er), liefdevol(ler). Wilde een vanillesmaak vrijpartij. Dit was de Grey van onze dromen. Toch?
Uitzonderingen daargelaten natuurlijk, maar hoe kan het dat Grey onze harten verovert met zijn getraumatiseerde jeugd, waarbij jeugdzorg zeker had moeten in grijpen. Met zijn neiging tot het volledig tot moes slaan van het beeld van zijn moeder (lees: alle onderdanige brunettes in zijn leven).
Met zijn ‘contract’ waarin wordt gerept over anusplugs, tepelklemmen, vaginale ballen en handboeien gemaakt van kabeltouw.
Is het omdat we WETEN dat het een film is? Is het omdat hij, de acteur, ongelofelijk knap is? Of is het (zoals een andere vrouw die avond riep tegen haar vriendin) toch een droom om een man als Grey aan de haak te slaan zodat we zijn tranen kunnen drogen, zijn jeugd kunnen uitwissen en hem in onze armen kunnen sluiten als de man die wij hebben gered?
Wie zal het zeggen. Ik heb hem gezien. En vond hem NOG leuker als het eerste deel. Minder slaag, meer vanille. En laat dat nu mijn lievelingssmaak zijn.