Blog Rachelle || Mijn persoonlijke Kerstwens voor iedereen!
Donker tijdens de feestdagen
Ondanks dat ik heel bewust mijn leven leid, vind ik Kerst toch het moment om de balans op te maken. Wellicht omdat het einde van het jaar nadert? Wellicht omdat het langer donker is? Lichtjes, knusheid, gezelligheid? Wie zal het zeggen? Naast dat ik een vol leven heb, gevuld met hartzaken, en altijd bezig ben met balans had ik -afgelopen week- nog meer de behoefte om mezelf terug te trekken.
Kriskras door Zeeland
Ik houd van mensen, moge dat duidelijk zijn. Ik heb gemiddeld -per week- zo’n 6 afspraken, kriskras door Zeeland. Ik rijd dan van Tholen naar Zonnemaire, vervolgens terug naar Middelburg om in Domburg te eindigen. Ik houd van auto rijden en van deze contacten, maar soms merk ik aan mezelf dat het toch nodig is om rust te nemen van al dat ‘geweld’ en die tijd was aangebroken. Ik merkte dat ik -na 9 uur slapen per nacht- moe was, meer honger kreeg en geïrriteerd raakte om kleine dingen die ik normaliter snel los kan laten.
Ga ik door?
En dan komt altijd dat moment: wat ga ik doen? Twijfel. Enerzijds denk ik dan: DOORGAAN maar anderzijds weet ik heel goed dat ik stil mag gaan staan waneer ik dat zo ervaar. En dat heb ik de afgelopen week gedaan: een hele week in mijn huispak (zelfs dochterlief opgehaald van school in mijn huispak) op een fauteuil naast de verwarming. Uren heb ik naar buiten gestaard denkend aan niets. Ik zag sneeuw vallen, regen, auto’s voorbij glijden, paraplu’s, honden, katten en buren. Af en toe tilde ik mijn arm op om te zwaaien, maar eigenlijk wilde ik dat al niet (sorry buurvrouw).
Ideeën opschrijven, maar er niets mee doen
Het gekke was (natuurlijk helemaal niet zo gek) dat alles op de ZeeuwZe juist voor die vier dagen al ingepland stond, op de weekendtips na. Dus ineens had ik zeeën van tijd. En man-man-man wat heb ik genoten. Uitgebreid ontbijten, ideeën opschrijven, maar er niets mee doen, staren in de verte, lunchen, staren in de verte om vervolgens uitgebreid te koken voor mijn gezin (en onze honden). HEERLIJK! HEERLIJK! HEERLIJK! Tegen de tijd dat het donderdag was moest ik de ‘vuulte’ van mezelf af bikken -grapje natuurlijk- maar voelde ik mezelf weer opgeladen om aan de slag te gaan. En dat was gisteren!
SJOEP SJOEP
Vanochtend had ik ietwat moeite om op te staan, te douchen en aan te kleden, maar eenmaal weer rustig aan de gang voelde ook weer goed. Voor nu dan! Want tijdens de kerstvakantie gaan we W E G! Om er nog een klein schepje bovenop te doen. SJOEP SJOEP SJOEP: skiën dus. Genieten van de sneeuw, some much needed Q-time met mezelf en mijn familie om daarna weer heerlijk de pen op te pakken.
Als jullie dit lezen ben ik waarschijnlijk druk aan het inpakken, voorwerken en vertrekken we over een paar dagen. Maar niet voordat ik mijn persoonlijke kerstwens de wereld in heb gestuurd, mijn wens voor iedereen die dit leest.
K E R S T W E N S
Woorden die zich gevormd hebben al starend in de verte. Woorden die -hopelijk- kunnen overbrengen wat ik bedoel te zeggen.
“Kerst behoeft niet vrolijk of volgevreten genomen te worden.
Kerst mag ook een tijd zijn van eenzaamheid, van verdriet en gemis.
Een tijd van bang zijn in het donker, totdat je het licht weer vindt.
Een tijd van stilte, totdat je de muziek weer hoort.
Een tijd van tranen, totdat je ze kunt drogen.
Kerst behoeft niet altijd warm of gezellig te zijn.
Kerst is ook een tijd van wanhoop, van kou en angst.
Een tijd van vluchten, totdat je voet aan land zet.
Een tijd van angst, totdat je voelt dat het veilig is.
Een tijd van wanhoop, totdat je rust mag ervaren.
Een tijd van gemis, totdat je weet dat het gemis altijd zal blijven.
Kerst mag zijn wat jij nodig hebt tijdens deze donkere dagen.
Vaak vrolijk, cadeautjes, families die samen komen.
Soms minder vrolijk, geen geld, of een incomplete familie.
Wat ik bedoel te zeggen?
Laat Kerst je niet gek maken.
Kerst is wat jij wilt dat het is.
En ik wens jullie ALLES toe wat jij een ander ook wenst.
Ik wens mezelf nog meer D A N K B A A R H E I D , altijd een open en eerlijke blik en nog meer compassie voor de mensen om mij heen.”
Ik ben namelijk liever dankbaar voor alles wat op mijn pad komt, dan dat ik mezelf overschreeuw!
