Op zoek naar het echte Zeeuwse meisje #5 Bressiaanse Lieke!
De overkant
De negenentwintig jarige fotografe Lieke Anna woont in Breskens! “Dn overkant” zoals wij het op Walcheren noemen. Het ultieme vissersdorpje, zoals ze het zelf noemt. Kleindochter van een visser, voer ze als klein meisje graag mee op de boot.
Breskens heeft dezelfde ons-kent-ons mentaliteit die ik herken van veel van mijn interviews en van het wonen in Middelburg, waarvoor hetzelfde geldt.
Op haar vijftiende jaar ging ze aan het werk. Want als je jezelf wilde bedruipen, moest je zelf je geld verdienen. Een hele zomer heeft ze de vakken gevuld die gevuld moesten worden en eindelijk was het dan zover. Lieke kon haar eerste camera kopen!
De liefde voor fotografie was naast ontwaakt ook geboren. En de komende jaren zouden er heel wat poezen, kippen en buurmeisjes worden vastgelegd. De basis van haar verdere carrière.
Na de middelbare school vertrok ze richting Tilburg naar de School of Arts waar ze studeerde en vier jaar later slaagde in visuele communicatie. Ze stond aan het begin van haar loopbaan als professioneel fotograaf! Ze bleef in Tilburg wonen. “In Tilburg was ik anoniemer dan in Breskens. Je kent ook minder mensen, zeker als je begint aan je studie ken je helemaal niemand. Best een pittige ontwikkeling voor een Zeeuws meisje.”
Maar na enige tijd in de grote stad begon het toch te kriebelen. De Zeeuwse kriebel welteverstaan, en pakte ze haar boeltje in, om zich te vestigen in haar vissersdorp. Waar ze een studio kreeg die honderd keer meer inspirerende was -en groter- dan een studio tussen vier muren. Het Zeeuwse landschap is namelijk haar studio, de plek waar ze haar zelfportretten schiet. Waar ze vaak struint, in gedachte. Op zoek naar inspiratie.
Met haar foto’s wil ze een verhaal vertellen, vastleggen wat er is. Een van haar foto’s leverde ooit een NRC fotoprijs op! Een prestatie!
“Als je zegt dat je uit Zeeland komt, zit daar -ook al denken we graag van niet- toch een stigma op. En ik ben zeker niet typisch Zeeuws, ondanks dat ik een Zeeuws meisje ben,” lacht Lieke.
Ze is extremer, vindt ze zelf. Een vrouw met diverse gezichten. Het vissersmeisje, nuchter en meer op de achtergrond, maar ook de fotograaf. Haar zelfportretten zijn prachtig en dat is een flink understatement. De foto met de meeuw achtervolgt (sinds dat ik dit interview had met haar) me.
De perfecte Zeeuwse foto vind ik! En ooit hangt deze foto aan mijn muur (dat beloof ik hierbij plechtig). Want die foto ademt Zeeland!
Enfin. Lieke is een sterke persoonlijkheid. Nuchter en doet lekker waar ze zin in heeft. Zet haar camera op daar waar ze een foto wil nemen en geïnspireerd is. Gaat staan zoals zij het voor ogen heeft en (met de zelfontspanner) neemt de foto. Wie er ook staat te kijken of voorbij wandelt.
“Ik zag je dochter weer foto’s nemen op het strand,” hoort haar moeder vaak.
Als ik haar vraag wat nu typisch iets is voor Breskens, voor Zeeuws Vlaanderen, roept ze gelijk: de Visserij-feesten. Een begrip. Een feest waar men al maanden naar uit kijkt.
“Ik praat overigens ook dialect,” zegt ze lachend. “Anders verstaat mijn oma me niet.”
Ik houd ervan. Mijn opa Piet (klik HIER om meer over hem te lezen) sprak ook in dialect en ik verstond hem prima. Je ging vanzelf met een boeren tongval praten als je met hem in gesprek was.
Of haar toekomst in Zeeland ligt weet ze nog niet. Ze rijdt momenteel het hele land door en ze ervaart een enorme vrijheid in haar bestaan. “Het leven komt zoals het komt.”
Na ons interview bij Loods Tien (klik HIER om meer te lezen over Loods tien) eet ik een boterham en drinken we een kopje thee. We praten over ‘onze’ eilanden en het leven in Zeeland.
De visserscultuur in Bresjes waar de Bressiaander met kotters in de oren lopen en er 1 kroeg is waar iedereen te vinden is. Café Centraal. Waar men vroeger met de schoenen op de schrootjes stond.
Lieke Anne is voor mij echt een Zeeuws meisje. Ik houd van haar eigengereidheid. Haar liefde voor het Zeeuwse landschap en de manier waarop ze haar werk uitoefent. Het strand is haar studio en daar zijn er oneindig veel van. Dat ze dan kiest voor het stand grenzend aan het vissersdorpje waar ze is opgegroeid, maakt me melancholiek.
Waar ze zich ook zal vestigen, ze zal Zeeland altijd met zich meenemen!
Wil je meer lezen over Lieke Anna? Dat kan via haar websites:
www.liekeanna.com of www.liekehaertjens.nl