Elke dag om 5 uur opstaan en 13 kilo lichter!
Eerlijk, even ging het niet goed
Omdat ik altijd open en eerlijk over mijn leven schrijf: wil ik dit ook met jullie delen. Even ging het niet zo goed met me. Zo’n maand of zes geleden raakte ik mezelf even kwijt: het was allemaal even te veel.
Een bedrijf runnen, een blog onderhouden (jaja, dat kost ook veel tijd), een gezin, een sociaal leven en dan ook nog ergens IK? Waar was IK dan?
Druk druk druk
Ik rende mezelf rot achter alle feiten aan die ik maar kon vinden, wist soms niet eens hoe ik mijn bed in was gekomen en liep genadeloos achter (voor mijn gevoel) met alles wat er nog MOEST gebeuren.
Van de plee poetsen tot aan een nieuwe jas kopen voor mezelf. Van een blog schrijven tot aan zorgen dat ik ook nog ergens kon ontspannen.
Passie brengt je ver
Nu ben ik een mega gepassioneerd mens dat bloggen, mijn bedrijf, mijn gezin en vrienden en vriendinnen enorm leuk vind en graag haar tijd daaraan besteed, en dat was de reden dat alles op rolletjes bleef lopen.
Tja, maar niet op rolletjes voor mezelf dus. En is dat niet het allerbelangrijkste?
Het roer ging om
Je leest er weleens over en je lacht erom: “het roer moet om,” maar mijn roer ging echt om. Op een manier die ik niet had voorzien.
Jaren had ik overgewicht (ook wel overwicht, maar dat is iets anders), en bleef ik roepen: ik ben wie ik ben en ze nemen me maar hoe ik ben (klik hier om daar meer over te lezen): EN DAT IS OOK ZO!
Ware het niet dat ik heel diep van binnen wél unhappy was en klachten kreeg waar ik bang van werd. Hartkloppingen bij inspanning, veel hoofdpijnen, tintelende benen, zere knieën en elke dag voelde het alsof ik er meer klachten bij kreeg.
Afvallen dan?
In september 2018 bereikte ik mijn dieptepunt: mijn ongesteldheid veranderde en dus mijn gehele hormoonhuishouding. Instinctief wist ik: het is niet goed. Er mocht nu echt iets gebeuren. Maar wat?
Op dieet? Elke dag sla eten en water drinken? Mezelf in het zweet werken, crash dieet volgen? Neen!
Ik begon (heel tegennatuurlijk voor mij, want ik zet vaak grote stappen) met kleine stapjes: eerst wat meer regelmaat in het eetpatroon brengen.
Ontbijt
Tussendoortje
Lunch
Tussendoortje
Diner
Tussendoortje
Dat hielp, dat lukte!
Wees lief voor jezelf
Ik begon in oktober met elke ochtend een shake van Herbalife (nog steeds drink ik die elke ochtend en NEE niet gesponsord) en kreeg steeds meer ‘vat’ op wat ik in mijn mond stopte (waar het voorheen gedachteloos mijn mond in ging).
Laat ik het zo zeggen: ik werd bewust van wat ik in mijn mond stopte en nam ook verantwoordelijkheid voor hetgeen ik in mijn mond stopte (dat is nog wel het belangrijkste).
In oktober stopte ik met (veel) vlees eten en probeerde ik zo plantaardig mogelijk te gaan eten. Een gevoel dat ik al langer had, waar ik nu ruimte voor kreeg.
En stapje voor stapje ben ik verder gaan kijken naar mijn voedingspatroon: wat is haalbaar?
Pro actief in plaats van reactief!
Deze woorden zeggen het allemaal: pro actief in plaats van reactief. Het leven overkwam mij ALTIJD. Ik was zo’n balletje in een spel dat van zijkant naar zijkant rolde omdat iemand mij een duw gaf.
De afgelopen maanden heb ik geleerd dat ik niet hoef te rollen als iemand mij een duw geeft. Dus naast dat ik bewust mezelf ging voeden, ging ik steeds vaker mijn grenzen aan geven.
Want lieve mensen, afvallen doe je niet alleen van kilo’s. Afvallen is een proces van lichaam én geest. Hoe minder zwaar ik werd, hoe kwetsbaarder ik mezelf voelde en ook echt aan innerlijke zelf mocht werken.
Paniekaanvallen
Ik kreeg paniekaanvallen: kan ik dit allemaal? Wat nu als het niet lukt? Of als iemand mij niet langer aardig vindt wanneer ik mijn grenzen aangeef?
Tja, wat dan?
Dat heb ik mogen leren: grenzen aangeven, leiderschap nemen over mijn eigen leven en hulp vragen waar je het zelf even niet meer red (want we kunnen namelijk niet alles alleen). Dit proces voelde eenzaam, want ik wilde het niet delen. Dit was iets dat ik alleen moest aangaan. Ik met mezelf.
Februari 2019
We zijn nu 6 maanden verder en ik kan serieus zeggen: ik heb mijn leven omgegooid en MAN, WAT VOEL IK ME LEKKER. Ik heb weer vernieuwde energie. houd mijn grenzen heel goed in de gaten en heb echt voor mezelf gekozen (en daardoor voor mijn gezin, familie, vrienden, blog en bedrijf).
Ik sta elke dag om 5 uur op omdat het mij energie geeft, ik elke dag begin met blijdschap (alsof ik jarig ben) en wandel gezellig voor de feiten uit.
Ik eet precies hetgeen waar ik het goed op doe! Eet niet omdat het niet mag, maar omdat het niet goed voor me is en luister meer naar mijn lijf (jaja, al 13 kilo afgevallen).
Ik mediteer omdat ik mezelf belangrijker vind en mega ontspannen geraak.
Ik zorg dat de avonden vrij zijn (dus geen afspraken), omdat ik gemerkt heb dat ik ’s avonds gewoonweg thuis wil zijn.
Daarom ben ik een dankbaarder mens, en ben ik er nu dus?
Neen. Geraken we er ooit?
Is het leven niet een constant proces van grenzen aangeven, koers bepalen, genieten, op je bek gaan en weer opstaan?
Het overkomt me niet langer
Het leven overkomt mij in iedergeval niet langer, ik mag het leven. Heel bewust.
En die keuze: is de beste keuze die ik ooit heb gemaakt.
Dank voor jullie aandacht voor mijn verhaal. Dank voor het volgen van mijn blog, ook daar ben ik nog elke dag dankbaar voor dat ik dit mag doen.
"Ik dacht dat je alleen blogger was?"
Neen. Ik help Zeeuwze ondernemers met duimmstoppende content, Social Media (beheer), communicatie en online strategie!