Meer ruimte maken in jouw leven?

Dalai Lama
Wat een lange, fijne zomer was dat. Ik had langer vakantie dan normaal. Het werd een lange reis, al was het niet in afstand.
“Once a year go some place you’ve never been before,” aldus de Dalai Lama. Dat probeer ik ook te doen. Dat hoeft niet per se een ander land te zijn. Zo ver reikt mijn budget ook niet. Je kunt gewoon in eigen land blijven, het gaat er om dat je ruimte creëert.
Afstand
Doordat de dagelijkse dingen ver weg zijn, kun je afstand nemen en met andere ogen kijken naar je dagelijkse bestaan. Je doet nieuwe dingen, andere dingen en kan tot nieuwe inzichten komen. Dat kan pas wanneer er ruimte is. Tijdens de yogales leg ik dit wel eens uit met een sneeuwbol. Zolang je hoofd blijft bewegen, denken dus, blijft het een warboel van sneeuwvlokken. Maar wat gebeurt er als je de sneeuwbol stil houdt? Juist, de vlokken dwarrelen neer. Rust en vooral ruimte.

Sneeuwvlokjes
Het was een vakantie met heerlijk lange dagen, waarin niets moest en van alles mogelijk was. En mijn sneeuwvlokjes waren geland.
Die lange tijd vrij had ik echt even nodig. Want was er veel gebeurd. Ongemerkt veel verplichtingen. Zoveel opgepakt en aangepakt door mijn enthousiasme dat ik maar door denderde. Dan heb je opeens zoveel, dat je weer opnieuw even een richting moet bepalen.
Mijn baan in de Jeugdzorg kwijt door bezuinigingen, na een lange tijd van onzekerheid en dan weer hoop. Het was een geweldige baan met veel vrijheid, ik deed het al jaren. Vooral die vrijheid vind ik fijn, als een echte Waterman moet je mij niet in een hokje stoppen van 9 tot 5. Maar helaas, deze baan stopt. Ik heb al wat anders gevonden, juist doordat ik mijn baan kwijt raakte, kreeg ik de kans om nu lang vrij te zijn en echt afstand te kunnen nemen. Misschien heeft het wel zo moeten zijn.
Nieuwe baan
Ik besloot meteen om minder uren te gaan werken in mijn nieuwe baan. Het was al een parttime baan, maar ik wil me steeds meer toeleggen op de yoga, en daar is ruimte voor nodig. Meer vrijheid boven financiële zekerheid dus, en dat is soms best een beetje eng. Maar wat een kansen opeens, na het verliezen van je baan! Opeens lijkt alles mogelijk.

PLOP
Tijdens mijn vakantie kwam er opeens een inzicht. Terwijl ik net even lekker niets aan het doen was. Het plopte als vanzelf in mijn hoofd.
Kwam dat daar opeens door die ruimte?
Ik bedacht me dat ik de Westerse hulpverlening, waar ik in opgeleid ben en al jaren werkzaam in ben, zou kunnen combineren met de Oosterse zienswijze, het pad waar ik zo in geïnteresseerd ben en wat me steeds meer trekt. Therapeutische yoga.
Dat geef ik al aan kinderen en dat geeft zo veel voldoening en geen week is hetzelfde. Individuele yoga therapie geven aan volwassenen past misschien beter bij mij dan “gewone” yogalessen geven, omdat ik nu eenmaal een hulpverlener bén. En een yogadocent ben. Ik houd van afwisseling en kan er veel van mezelf in leggen. Volwassenen en kinderen helpen om weer bij zichzelf te komen via yoga.

BAM.
Dát is mijn toekomst. Alsof er puzzelstukjes in elkaar vielen. In plaats van steeds meer te gaan doen en meer aan te gaan pakken, en groter te willen worden, voelt het alsof ik eindelijk heb gevonden wie ik ben en wie ik wil zijn. Dat kan soms door juist kleiner te gaan worden.

“The planet does not need more successful people. The planet desperately needs more peacemakers, healers, restorers, storytellers and lovers of all kind,” is ook een quote van de Dalai Lama.

Dát probeer ik al lang te zijn. Een peacemaker, een healer, een storyteller. Het zit ‘m soms in kleine dingen. Lekker blijven doen waar je zelf in gelooft en doen wat je fijn vindt. Vrijheid. Mensen ontmoeten, mensen helpen bij zichzelf te komen, misschien op een later moment reizen. Leren van andere culturen. Yoga, véél yoga. Een nieuwe studie. Misschien juist kleiner worden in plaats van groter. Zou ik eindelijk gewonnen hebben van mijn Ego?

Succes?
En wat is succes eigenlijk? Veel geld op de bank? Een volle yogaklas? Een goede, vaste baan met veel verantwoordelijkheid?
Juist door afstand te nemen van het dagelijkse bestaan, noodgedwongen wellicht, gaf me juist dat lege hoofd een richting. Daar moet je soms even ruimte voor maken.

Vandaar dat, na een jaar lang bloggen voor de ZeeuwZe over yoga en yoga-lifestyle, dit mijn laatste blog is. Ik maak ruimte voor mezelf, door me te richten op andere dingen, maar ik maak ook weer ruimte voor andere bloggers, die ook hun eigen verhaal kunnen en mogen vertellen.
Ik heb een lange reis gemaakt deze zomer. Niet in afstand, maar met afstand. Ik voel vrijheid. En ik voel me zeer gelukkig!

Liefs Sandra 

Lieve Sandra, we zullen je missen!

Deze foto’s zijn genomen op onze eerste fotoshoot!
Daar hebben we ook onze eerste echte VLOG opgenomen met Sandra, die te leuk is!
Wil je hem nog eens zien –> VLOG VEERE FOTOSHOOT