De Ploeter Moeder #6 Driftaanval bij de bakker!

KLOTSENDE OKSELS
Dat moment in je leven dat je met klotsende oksels in de rij bij de bakker staat omdat zoonlief besluit dat hij krijsend op de grond wil liggen. Ik vind dat soort momenten enorm heftig.
Vorige week was ik dus met mijn zoon van 2,5 jaar bij de bakker in ons dorp. Zo een bakker waar iedereen elkaar kent. Ons-kent-ons in Zeeland.
TOEN GING HET MIS
“Mam, eitjekoet happen.”
Hij wilde een eierkoek, maar er stonden nog 4 mensen voor me in de rij.
“Even wachten schat,” zei ik.
Toen ging het mis: hij begon te gillen, krijsen, schreeuwen en schoppen. Hij wilde NU een eierkoek en niet wachten. Een 2 jarige heeft nu eenmaal weinig geduld.
En alsof dit nog niet erg genoeg is sta je ook nog eens bij de bakker met allemaal mensen om je heen die naar je kijken alsof je het niet goed doet.

VROUW VAN DE DOKTER
“Nou.. nou..” zei de mevrouw die aan de beurt was.
“Flinke longen,” antwoordde de meneer achter haar. Het leek alsof ik onzichtbaar was.
Onze zoon draaide een kwartslag op de grond en schopte per ongelijk tegen het been van de mevrouw die naast ons stond. De vrouw van de dokter van ’t dorp.
“Oh jee,” en ze lachte gelukkig naar me.
Pfff. Wat fijn!
HOUTGREEP
De meneer die eerder sprak over de longen van mijn zoon besloot zich er toch mee te bemoeien en terwijl ik mijn zoon in de houtgreep probeerde te nemen (en dus het krijsen erger werd) kreeg ik opvoedkundige adviezen mijn kant op geslingerd.
Ik stonk op dat moment denk ik echt naar het zweet.
De mevrouw achter de toonbank schoof een stuk eierkoek mijn kant op. Geheel tegen adviezen in gaf ik hem de eierkoek en stopte hij met huilen. Sorry, maar ik was echt blij dat hij even stil was.
Dit alles speelde zich in minder dan een minuut af trouwens.
De meneer snoof even en besloot weer voor zich uit te kijken.
“Stout,” riep onze peuter. “Stout.” En hij wees naar de meneer.
En ondanks dat ik wel door de grond kon zakken dacht ik: hij heeft gelijk.
Ik vond de meneer namelijk ook erg stout.

Liefs Annechien