Mommy blog: Het emigratieproces richting Planeet Baby!

Investeren in een Mensenleven: de Sensormat en het Ademend Matras
In het emigratieproces richting Planeet Baby moet je een volledig nieuwe taal leren: perineum, meconium, innestelen, toucheren. En je hebt ook een compleet nieuwe uitrusting nodig. Om de bevalling door te komen, en om baby netjes te verwelkomen. Reis en bestemming vragen een arsenaal aan maffe spullen, ongeveer net zoveel als voor een maanlanding. Dus mag je naar de babywinkel, waar de prijzen idioot zijn. Want het is voor baby, en verdient die niet het allerbeste? De uitvaartindrustrie en de babyindustrie lijken opvallend veel op elkaar: emotie vertroebelt bijzonder lucratief.

Baby-emmer 
Neem bijvoorbeeld een standaard. Gewoon een stel metalen poten en een stukje plastic. Als je er een kamerplant op had willen zetten, had het hooguit een tientje gekost. Maar nu moet er een tummytub in, een baby-emmer die kinderen acht van de tien keer intens haten. Want het blijft een emmer. Op pootjes. Maar omdat het babyspul is wordt de prijs van de pootjes ineens zes keer hoger.
Verkoopsters in de babywinkel zien direct dat je een nieuweling bent: je loopt ontzettend overduidelijk met grote sentimentele oogjes rond, dat ongeveer hetzelfde effect geeft als een knipperende neonpijl boven je hoofd. Prooi! Prooi! Zo liepen wij er ook bij: gearmd en glimlachend stonden we een metershoge knuffelijsbeer te bewonderen, die naast een ledikantje was gezet.
Spuitpoep 
Ervaren ouders denken no way, stofnest, allerhande allergieën, Chinese makelij met losse oogjes waar ze op een kwade dag in kunnen stikken. En het ding is wit! Kan niet in de was! Eén keer spugen of spuitpoep en het ding kan bij het grofvuil. Maar wij hadden nog geen benul van alle praktische babymanagementzaken. Wij zagen alleen het zachte witte pluche en een dolgelukkig droomkindje, dat we op een memorabele dag een keertje slapend zouden aantreffen, in de armen van zijn of haar Allergrootste Vriend Beer.

Angelcare Sensormat
De verkoopster zal eerst je buik bewonderen. Iets bemoedigends  zeggen tegen de partner. En dan op een gegeven moment de Angelcare Sensormat en het Aerosleep Ademend Matras ter sprake brengen. Was ze eerst nog olijk en no-nonsense, ineens is alles bloedserieus.
‘Dit zijn onze topproducten. Speciaal ontworpen met ademend materiaal en hypersensitieve sensoren, om wiegendood tegen te gaan. Een akelig thema, maar het is beter om het even te benoemen.’
En als ze ziet dat je met een schuin oog loert naar de prijskaartjes: ‘Het is even een investering, absoluut. Maar wat is een paar centen op een lang en gelukkig mensenleven?’ En wij knikten naar elkaar. Wat zouden we voor ouders zijn, als we al zouden beginnen met bezuinigen nog voordat ons kindje de buik uit was? Beknibbelen op Baby’s gezondheid, zelfs de dood durven riskeren, om een luizige honderd euro te besparen? Gunnen we ons kind niet het allerbeste?
En dan hou je je kindje in je armen en ben je ook echt de teentjes en de vingertjes aan het tellen, als een levend prachtig cliché. En dat wezentje blijkt zo licht als een veertje. Matrassen maken helemaal niks uit. In Finland slapen baby’s in een kartonnen doos. In Victoriaans Engeland lagen ze in een la. En die fraaie pluchen knuffels die je met zorg had uitgezocht? Ze kiezen zelf meestal het allerafschuwelijkste knuffeldoekjesding dat in de blije doos zat, met heel groot een foute merknaam erop.
xxx Loezzzz