Ons leven met Tijn #5 Het is te stil!

Gastblogger Monique schrijft elke maand over haar leven met zoonlief Tijn. Tijn is verstandelijk beperkt en heeft een heftig gedragsprobleem met veel agressie. Monique schrijft elke maand voor ZeeuwZe om awereness te creëren!
Klik <<HIER>> om haar vorige blog te lezen. 

Net zoals bij de meeste jonge kinderen het geval is… als het ‘te’ stil is, is er iets aan de hand.
Zo ook bij Tijn. Stil betekent onraad, ondeugd, gevaar, er wordt iets uitgespookt of iets gegeten wat niet mag. Zodra het in huis stil is, is er iets mis, tenminste dan gaan hier de alarmbellen af. Want Tijn en stil is geen combinatie…althans niet hier thuis.
Zo ook deze keer! Ik sta te koken en ben druk in de weer met potten en pannen en werp af en toe vluchtig een blik op Tijn die voornemend is om te gaan kleuren aan tafel. ‘Mooi’, denk ik nog want dan kan ik in elk geval even rustig koken, zonder allerlei aanbrandgevaren. Normaliter moet ik namelijk twintig keer ‘optreden’ als ik sta te koken en heb mazzel als er niks aanbrandt. Enfin, stil dus…ik sta even in gedachten verzonken en ineens is Tijn weg.

Weg-weg. De deur uit, want ik voel ineens een koude trek en loop naar de voordeur. Die staat wagenwijd open. Oké, snel het vuur van de pannen uit. Ik kijk snel of Tijn niet toevallig toch binnen is. Nee, meneer is er echt vandoor. De trapkast in de woonkamer staat open en ik zie aan de hoeveelheid die op de grond ligt aan etenswaar dat Tijn iets heeft meegenomen. Wat precies is me dan nog niet duidelijk. Ik trek mijn jas aan en neem mijn telefoon mee voor de zekerheid. Snel inspecteer ik de straat. Roep Tijns naam. Niks. Stil. Zoeken maar dan. Ik pak mijn fiets en doe een rondje door de wijk. Gelukkig zie ik Tijn een paar straten verderop lopen, hij is net weer op weg naar huis. Met zijn rugzak en een heel blij gezicht.

Inmiddels zie ik ook wat hij had meegenomen want hij loopt met een lege zak waar een kwartier geleden nog 1 kilo kruidnoten in zat.
Stralend vertelt hij: “Ik heb ze uitgedeeld hoor mam”. “Iedereen vond ze héérlijk”. Op mijn telefoon komt net een berichtje binnen van een moeder die een heel blij kind thuis had zitten. Want er was een zomers pietje langs geweest met pepernoten!