Leukemie met een vleugje confetti

Op 19 december 2016 staat het leven van Joost en Déborah VOLLEDIG op zijn kop. Op deze dag krijgen ze te horen dat hun zoontje Stijn (6 jaar) leukemie heeft. Het hele gezin belandt op die dag in een sneltreinrit met maar één eindpunt: zorgen dat Stijn weer beter wordt. De eerste 10 dagen hierna brengen Joost en Déborah door in Rotterdam, in het Sophia Kinderziekenhuis. Ze slapen om de beurt bij Stijn in het ziekenhuis en in het Ronald Mc Donaldhuis. Zodra de kerstvakantie begint komt Jort (4 jaar) het broertje van Stijn ook naar Rotterdam. Het gezin is weer compleet. Voor Joost en Déborah zijn het lange intensieve dagen in het ziekenhuis, er komt zóveel op ze af…
De maanden erna rijden ze elke week naar Rotterdam en wordt het Sophia kinderziekenhuis hun 2e thuis. Middenin deze rollercoaster komen ze aan het begin van de zomer een Facebook-bericht tegen van Stichting Lob’Star. Een stichting die vakantieweken verzorgd voor kinderen met kanker én hun familie. In -min of meer- een opwelling geven Joost en Déborah zich op voor de vakantieweek in juli. Van te voren kijken ze met het gezin op de Facebookpagina en de website van de Stichting Lob’Star. Op filmpjes van voorgaande jaren zien ze dat alles er erg leuk uit ziet, maar verder hebben ze geen idee wat ze te wachten staat.

Vlak voor aanvang van de vakantieweek, door een afzegging van een ander gezin, krijgen ze bericht dat ze van harte welkom zijn tijdens de vakantieweek in Kerkrade. Daar gaan ze dan! De eerste dag is er eentje van aftasten: wie zijn de andere gezinnen? Ook het ontmoeten van de vrijwilligers is erg spannend. Wie wordt er aan het gezin gekoppeld? Dankzij deze lieve mensen kunnen ze stapje voor stapje hun kind(eren) even loslaten. Ze nemen de zorg over en zo krijgen ook Joost en Déborah de mogelijkheid om even te ontspannen.
Uit het dagboek van Joost en Déborah na de 1e dag:
‘De kids hebben zo’n plezier en al vriendjes. Alles wordt voor ons gedaan eten, drinken, entertainment voor de kids. Stijn heeft zelfs op een springkussen gesprongen……Dat heeft hij al maanden niet gedaan. Ook Jort wordt gelijk behandeld. Hij komt niet op de tweede plaats, zo fijn’.

Behalve het even loskomen van Stijn zijn ziekte (voor zover mogelijk) is het contact met de andere gezinnen heel erg belangrijk. Tijdens uitstapjes of ’s avonds als de kinderen op bed liggen worden er ervaringen gedeeld en ook de herkenning van elkaars verhalen is erg fijn. Tijdens hun vakantieweek zijn er kinderen aanwezig die al verder in het ziekteproces zitten dan Stijn. Om deze kinderen weer soepel te zien bewegen, zonder sondes weer te zien genieten van het eten en het haar weer op de koppies te zien, geeft hoop voor de toekomst.
Wat er die week allemaal uit de kast wordt gehaald past niet eens in dit artikel. Zo is er een middag met hoogwerkers, brandweerauto’s, politiemannen met politiehonden, etc. Sirenes aan en gaan! Het mooiste voor Stijn en Jort is dat ze overal op en in mogen én er mag ook overal aangezeten worden. Er werd geblust, getoeterd en ga zo maar door. Je kan je wel voorstellen hoe dit voor Jort en Stijn is geweest! Verder wordt er genoten van een dag in de dierentuin, een tour in sportwagens, maar er wordt ook geknutseld, een circusprogramma van de kinderen voor de papa’s en mama’s gemaakt en ’s avonds knakworsten en marshmallows geroosterd op het kampvuur met de scouting. De papa’s zijn gaan karten, de mama’s kregen een schoonheidsbehandeling. Kortom alles om uit de dagelijkse ‘sleur’ van het ziek zijn te komen.

Het is een week waarin door het hele gezin wordt genoten en losgelaten, een reset om daarna weer vooruit te kunnen. Uit het dagboek van Joost en Déborah aan het eind van de week:
‘Inpakken en afscheid nemen na het ontbijt en rond 9 uur rijden wij hier weg. Via het ziekenhuis naar huis. Het was echt geweldig! Wat een week… wat een lieve mensen….. om nooit te vergeten.’
Joost en Déborah wilden dit kijkje in hun privéleven met ons delen omdat het zo belangrijk is dat zoveel mogelijk mensen op de hoogte zijn van het bestaan van deze vakantieweek en Stichting Lob’Star. Vóóral mensen die ook zo een week verdienen; gezinnen waarvan één van de kinderen kanker heeft. Het accent van dit artikel ligt daarom bewust bij stichting Lob’Star.
Inmiddels zijn Joost en Déborah een actie begonnen uit dankbaarheid én omdat ze veel meer gezinnen een week met Lob’Star gunnen. Wil je een donatie geven aan een doel dan is Stichting Lob’Star het dubbel en dwars waard! Zij kunnen het goed gebruiken!

Lees je dit artikel nu op jouw telefoon of tablet met Bankieren-App en denk je: Ik wil ze graag helpen? Kom dan in actie, alle beetjes helpen! De gegevens: NL29RABO 0102 2868 09 t.n.v. Stichting Lob’Star.
Vul als omschrijving ‘Zeeland helpt LobStar’ in.
Delen van dit artikel wordt ook zeer gewaardeerd, wie weet helpen we er weer een ander gezin mee!
Klik <<<HIER>>> voor de website van Lob’Star