Gastblogger Dennis: "Haar Frankrijk versus mijn Frankrijk!"

Geen emails, geen werkopdrachten, geen voicemailberichten en geen collegiaal overleggen meer. Drie weken lang verlost van notulen, slechte koffie, reiskostendeclaraties en knorrige bureauchefs. Het is jaar is rond, mijn vrouw is voor even de baas over de agenda. Buiten wordt het twee en dertig graden, binnen glijden vast de vrieselementen de koelbox in.
Parasol en zonnebrand op links, emmertjes, schepjes, en volleybal op rechts. En de kinderen zo luid dat het zes handdoeken verder woordelijk te verstaan is. Drie weken lang gaat het om ontspannen, verkoelen, en genieten. Drie weken lang brie, stokbrood, barbecue, en petanque. En wie voor half negen zijn tentje uit loopt, krijgt een teenslipper naar zijn hoofd.

Geen Dora, geen SpongeBob, geen Zappelin, en geen Broodschappers of Bommetje XL. Drie weken lang verlost van HouseVision, Gilmore Girls, Say Yes tot the Dress en amateur koks. Het jaar is rond, deze meneer is voor even de baas over de afstandsbediening. Buiten is het twee en dertig graden, binnen liggen de voetjes op tafel. Routegids en doorkomsttijden op links, koffie, bier, en cashews op rechts. En het geluid zo hard dat Maarten Ducrot op het toilet woordelijk te verstaan is.
Drie weken lang gaat het om Cols, Chutes, Bonificaties, en Abandons. Drie weken lang waaiers, linkeballen, kwakken, zwarte sneeuw, en goede benen. En wie om kwart voor vijf door het beeld loopt, krijgt een hand cashews naar zijn hoofd.
Jammer dat haar Frankrijk niet het mijne is.