De 5 "fabeltjes" die je vroeger als kind te horen kreeg

Vroeger. Vroegah.
Als kind werd je met een gietijzeren pan om friet gestuurd (“een pannetje friet”) en was alleen het weekend voor snoepgoed en ander ongein. Je moest stipt om 17.30 uur thuis zijn voor het eten (en had niet de mogelijkheid om te appen dat je later was) en zo ook al je vriendinnen. Een andere moeder mocht je gewoon corrigeren, en dan kreeg je thuis nog een keer straf!
Zo ook als je moest nablijven op school.
Maar vroeger was het ook de tijd van de ‘fabeltjes’ die we denk ik allemaal wel kennen.
Herken jij ze? En waren het wel fabels? Ik zet er 5 voor je op een rij!
Tekst: Rachelle Verhage

“Als je zo scheel blijft kijken en de klok slaat, blijft je gezicht zo staan!”
Nooit gedurfd! Mijn broertje en ik hebben vaak genoeg met onze schele koppies voor de klok (je weet wel zo eentje die heel hard sloeg elk half uur) gestaan. Maar nooit het lef gehad om door te zetten. Want je weet het natuurlijk nooit.
Fabel natuurlijk!
“Worteltjes zijn goed voor je ogen!” 
Is dit wel zo? Zouden konijnen dan geen subliem zicht hebben? Braaf at je dan toch maar de worteltjes op die op je bord lagen. Maar als kind dacht ik er -bij dit soort wijsheden- altijd het mijne van! En voor mij is dit ronduit een fabel!
“Niet te dicht bij de televisie zitten, daar krijg je slechte ogen van!”
Mijn ogen zijn best slecht (moet eigenlijk een bril, maar wil er nog niet aan), maar toch hield ik als kind de nodige afstand van de televisie. In die tijd wilde je namelijk geen bril (bril-idioot) en dus nam ik het risico maar niet.
Maar is dit nu een fabel? Of zou je echt slechte ogen krijgen van dichtbij de televisie zitten?
“Alle uren slaap voor middernacht tellen dubbel.” 
Tja. Dit was denk ik het middel om kinderen zo vroeg mogelijk in bed te krijgen! Even een simpel rekensommetje, als je als kind om 19.00 uur naar bed moest:
Dat was dus 5 uur voor middernacht. En zou je dus een nacht van (5×2=10, plus 7=) 17 uur slaap hebben!!!
Mmmm.. geloofwaardig of fabel?
“Je neus gaat groeien als je liegt hoor!” 
Waarschijnlijk afgeleid van het sprookje Pinokkio! Maar ook wel spannend!
Want stel nu dat je neus daadwerkelijk gaat groeien als je een leugentje vertelt als kind. “Nee mam, dat heb ik niet gedaan.” HOPPA, 2 centimeter erbij.
Denk dat we het erover eens kunnen zijn dat dit een dikke vette fabel is.
En zo zijn er waarschijnlijk nog veel meer! Maar de vraag is dus voor mij nu? Zeg ik dit ook tegen mijn kinderen? Want ik heb echt zoveel lol gehad tijdens het schrijven van dit artikel. Dit is iets waar je om moet lachen en dan met plezier terug denkt aan vroeger. Toch?

Ik denk dat de grootste fabel die ik probeer te verkopen aan mijn kinderen is, “mama kan door muren heen kijken.”
Dit weerhoudt ze niet eens een beetje, want ze lachen er hard om. Maar toen ik het een keer bij het juiste eind had (“hoeveel vingers steek ik dan op?”) keken ze wel even bedenkelijk. Haha. Hebben ze later iets om over te schrijven!