Smakelijk Mexicaans bij El Fuego in Domburg

Domburg- ‘Bienvenida’ zegt het Spaanse woordenboek wanneer je iemand welkom wilt heten. En welkom is precies hoe ik mezelf heb gevoeld tijdens een avond Mexican Food in Domburg. 
Want op de hoek van ’t Groentje en de Schuitvlotstraat vind je Mexicaans restaurant EL Fuego, waar eigenaren Gommert en Petra de scepter zwaaien.
Tekst: Rachelle Verhage 

Nachtelijk snacken
Laat ik eerst met de deur in huis vallen en je vertellen dat ik dol ben op Mexicaans eten. Mij ’s nachts wakker maken is niet altijd aan te raden, maar als de geuren van Mexicaans eten mijn neus bereiken, ontvang ik je met open armen. Echtgenoot -die mee uit eten was- mompelde bij het openen van de kaart, “ik zou hier elke avond wel kunnen eten.”

Nacho’s met saus versus kaas-geweld

We begonnen de avond met een shared pre-voorgerecht. Plato de Nacho’s met verse guacamole. Heel belangrijk dat de guacamole vers is! Want uit een potje? Dat proef ik direct. Ook de nacho’s bleven knapperig onder al het saus versus kaas-geweld. Toen ik daar een opmerking over maakte, legde Petra uit dat ze de nacho’s vers maken en afbakken in de oven met de saus en de kaas. Ah!

Rib-feest

De gamba’s met knoflook-roomsaus en de ribs&wings als voorgerecht maakten mijn echtgenoot zeer blij. Een feest met ribbetjes. Een mannending wellicht? 
Ik kon nog net een stuk vlees van het bot prikken om te proeven, voordat er een aantal afgekloven botten op zijn bord lagen. De snelheid van eten zegt natuurlijk meer over het gerecht dan dat woorden kunnen omschrijven.
De gamba’s behoeven trouwens ook geen woorden. Ik denk dat de foto genoeg zegt. En als ik dan een tip mag geven? Een klein kneepje citroensap op de gamba’s en je weet niet wat je proeft.

Tussendoortje 
Ik kan niet heel goed tegen alcohol. Een gin-tonic proeverij mondde eens uit in een tipsy-vlog avontuur, omdat ik de gin-tonic’s (meervoud) dronk in plaats van (uit) spoog. Sangria is een van de weinige drankjes die ik redelijk goed kan handelen. Waarvan ik niet dubbel ga zien, met dikke tong ga praten of loop alsof ik zeeziek ben.
Maar dan wel ECHTE sangria. Niet het goedkope goedje dat je kunt kopen op de bodem van het schap in de supermarkt. En laten ze dat nu de sangria hebben gemaakt met Spaanse kwaliteitswijnen als Garnacha, Bobal en Temperantillo. Ik heb het er maar bij eentje gelaten, want de volgende ochtend moest ik werken en de combinatie van iets teveel alcohol en werken is niet aan mij besteed.

Hoofdgerecht
Bife de Lomo (een sappige Argentijnse steak) met sizzling fajitas om te delen met daarbij een schaaltje salade uit de overvloedige saladebar. Ik houd persoonlijk niet van krenten in mijn salade, maar manlief wordt daar wel blij van. Ik haal dan graag de krenten uit de salade, precies zoals ik in het leven sta. Haal de krenten uit je pap: daar word je zeer gelukkig van.
Overigens organiseren ze ook vaak een buffet waarbij je onbeperkt kunt genieten van Mexicaanse specialiteiten. Klik <<HIER>> voor de precieze data.

Nagerecht
Ik ben geen zoetekauw, laat dat duidelijk zijn. Thuis neem ik nooit een dessert, niet eens yoghurt. Soms een stukje fruit of een mini stukje (pure) chocolade bij de koffie. Maar als ik uit eten ga, ga ik ALL-THE-WAY. Dat betekent dat ik dan een keihard JA zeg als men vraagt of ik de dessert kaart wil bekijken. 
Vanavond ging ik voor de crème brûlée, zo’n lekker custard dessert met veel suiker, de cheesecake met de brownie en het mango/passievrucht ijs. Om te delen uiteraard.
Overigens wil ik even toevoegen dat ik normaliter geen voorstander ben van het concept eten-delen. Als ik ergens een hekel aan heb, dan is het wel dat iemand gaat prikken in mijn eten met zijn of haar vork. 

En niet omdat ik niet kan delen, want geloof me dat heb ik zeker wel geleerd van mijn moeder. Maar ik houd niet van vreemde vorken, vingers of lepels in mijn eten. 
Ik wil je graag een stukje geven, maar gelieve het stukje niet zelf te pakken.

Slotsom..

Een restaurant waar je -voor niet heel veel geld- echt heel goed kunt eten. De bediening is een goed team en dat is zeker te merken aan de manier waarop ze met elkaar om gaan tijdens het werken. Heel gek, maar daar ben ik heel erg gevoelig voor. Ook snappen zij het. En wat ik daarmee bedoel is dat mijn glas niet vaak leeg is geweest. Ik hou ervan! 
Zoals ik al eerder schreef deel ik alleen de hotspots waar ik enorm enthousiast over ben en lieve mensen, hier word ik zeer blij van.

Ik wil nog wel een leuke tip geven: je kunt ook eten afhalen, mocht je in een ik-eet-lekker-op-de-bank-in-mijn-huispak stemming zijn.

Zeer voldaan liepen we de 20 meter naar onze auto toe en eindigden we onze Mexicaanse avond lekker Zeeuws op de dijk van Westkapelle waar we heel kneuterig in de auto hebben gestaard naar de zee.