Shared dining in Zeeland, Bandung in Oost-Souburg!

Sharing is helemaal hot. Maar de basis van al dat sharen is voor mij toch wel de rijsttafel. Allerlei schalen op rechauds met veel lekkers. Vroeger was eten bij de Chinees het uitje van het jaar. Met de buren gingen we één keer per jaar naar de Chinees in Goes. Alles even lekker en exotisch. Niet in de laatste plaats door de inrichting met aquariums en de heerlijke lome Chinese muziek.
Tekst: Margot Verhaagen

Mijn ouders dronken bij die gelegenheden een biertje. Dat was voor die tijd heel wat, want mijn ouders dronken bijna nooit alcohol. Aan lange tafels zaten we te schransen. Vaak at je veel te veel. We bestelden dan ook altijd hele rijsttafels en per persoon. Later, toen we de gerechten beter leerden kennen en wisten wat we wel en niet lekker vonden, bestelden we alleen nog die gerechten. Met rijst en bami.
Maar het  is al lang geleden dat ik bij de Chinees een rijsttafel at. Ik eet wel eens Chinees, maar dat zijn dan kleine gerechten. Zoals een soepje en zelfgemaakte dimsum. Toch had ik laats zin in pedis (pittig) eten dus gingen we naar Bandung in Oost-Souburg. Daar hebben ze Indische rijsttafels op de kaart staan, naast een buffet met heel veel  Indische gerechten. Indische gerechten zijn gerechten uit Indonesië die op Europese smaak zijn gebracht.
We gingen voor de rijsttafel Ketjil (klein). Een aantal keer was ik in Indonesië op vakantie, maar daar heb ik overigens nooit een rijsttafel gezien. Niet alleen zijn mensen  vaak te arm voor een rijsttafel, het is ooit door de Nederlanders die daar naar toe  gingen toe Indonesië een kolonie werd, bedacht. En dus later naar Nederland en Oost-Souburg gebracht. In Indonesië bestelden we telkens een paar  kleine gerechten waar je dan samen van at.

Hoezo is sharing nieuw?  In Oost-Souburg namen we een rijsttafel en aten we niet van het buffet. Natuurlijk wel met een bier Bintang erbij. Altijd gezellig twee rechauds en een hoop kleine schaaltjes met lekkers en heerlijke kroepoek vooraf erbij. We aten o.a. saté ajam (kip), sajoer (groenten in kokosbouillon); gado-gado (vegetarisch gerecht met groenten, ei en tahoe); babi, rendang (draadjesvlees), tahoe, roedjak (vruchten in ketjap) en sambalboontjes.
We bestelden  saté kambing (schaap ) als extra gerecht omdat ik dat zo lekker vind. Het  was allemaal smakelijk, daar niet van, maar de smaak was mij net iets te Europees. Ik hou meer van pittig en niet al te doorgekookt met een verdwaalde petehboon hier of daar. Want dat is wel een nadeel van  rechauds, het eten suddert gewoon door en dat komt de smaken niet altijd ten goede. De zelfgemaakte sambal smaakte me prima overigens en daar at ik twee schaaltjes van leeg. Daarom maar een pot voor thuis gekocht. Lekker pedis.