Hotspots in Zeeland || De boterkapel in Domburg!

Wist je.. dat als je boter verhit tot het een bruine kleur heeft, de boter dan vanzelf een heerlijke nootachtige smaak krijgt? En je hier allerlei dips van kunt maken, waar je het warme ‘FlatBread‘ van ‘de Boterkapel’ in kan dippen? Deze dip gemaakt van ‘beurre noisette‘ haalde mij over om de hele kaart van de Boterkapel te proeven!

Martijn van der Walle en Ivon Corre hebben een aantal meter van hun Visbar vandaan ‘de Boterkapel’ geopend. Zonder enige aankondiging, wat tegenwoordig een uitdaging is, draaien Marijn Leenhouts en Inge Breedijk de Boterkapel alsof niet alleen het steegje al jaren bestaat in Domburg. Heerlijk om te zien dat wij ‘boeren’ zo benieuwd zijn en toch binnen stappen in iets wat wij nog niet kennen.

Interieur..
Als je buiten de Boterkapel staat lijkt het alsof je al binnen bent. Als je binnen zit lijkt het alsof je buiten bent, met meer dan genoeg privacy. Dit komt vooral door de architectuur en de inrichting waar Ivon zelf heel veel invloed op heeft gehad. Ze heeft van een woonhuis een restaurant gemaakt met een vloer waar geen kleur in ontbreekt en een open keuken waar nieuwsgierige mensen zoals ik, volop kunnen genieten van de koks die keihard aan het werk zijn.

Aan de keuken..
Ik heb een zwak voor open keukens. Maar vaak zie je deze keukens toch op een afstand. Bij de Boterkapel is dit anders. Ik denk dat de term ‘aan de bar’ bij de Boterkapel verandert in ‘aan de keuken’ of zelfs bijna ‘in de keuken’. Je kunt dus niet alleen van de gerechten genieten, maar ook van een chef die het heerlijk vindt om met zijn gasten te kletsen en niet blikt of bloost als er op zijn vingers wordt gekeken.

De geuren die door de open keuken vrij komen zijn warm en Oosters, perfect gecombineerd met het strakke interieur. Ja, het is heerlijk om in dit moderne restaurant te zitten, de chef te zien koken met een tajine en te mogen eten met gouden bestek.

Shared dining! 
Mensen zeggen wel eens, of eigenlijk altijd, dat ik heel kieskeurig ben. Maar de waarheid is eigenlijk dat ik nooit kan kiezen. Ik begrijp ook niet hoe sommige mensen in één keer een keuze kunnen maken op een menukaart. Ik ben een vrouw die het liefst het eerste hapje of slokje wilt proeven en haar eerste hapje of slokje nooit weggeeft. Gelukkig kun je bij de Boterkapel alles delen, of als je heel egoïstisch bent mag je het ook voor jezelf houden, maar shared dining is bij de Boterkapel een groot begrip. Deze gelukkige vrouw kon dus met haar gouden vork langs alle borden zonder goedkeuring te vragen!

Hooi, ja dat klopt. HOOI! 
Op het menu staan veel kleine en een aantal wat grotere gerechten. Eigenlijk is er geen gerecht wat niet opvalt. Je leest gelijk heel veel interessante dingen die voor sommige gasten onbekend zullen zijn; Wagyu, Rendang, Kimchi, Tabouleh, Unagi en kip in hooi. Jazeker, hooi. Bekijk de foto’s maar. Zo worden we allemaal uitgedaagd om buiten onze comfort zone te stappen. Ik vroeg de chef of er iets was wat ik niet mocht overslaan. Hij vertelde dat ik mijn gang moest gaan en zowat bovenaan de menukaart kon beginnen want voor hem zat er in alle gerechten nog evenveel liefde.

Slakjes
Zo begon ik zonder angst aan een biet uit de as met burrata en daagde ik mijn vriendin uit een mergpijpje met slakjes te proeven, wat ik zelf al heerlijk vind. We eindigden met alle drie de toetjes die op de kaart staan, mijn favoriet: Marshmallow pan. Die liefde waar de chef het over had, was zeker te proeven. De hele avond door.. Ik moest aan het einde van de avond denken aan het gezegde “boter bij de vis”, wat betekent dat je direct moet betalen.