Zeeuwse in de grote stad, alleen in Barcelona #3

‘Foodie-plannen’
Een wekker om kwart voor 9? Op vakantie.
Dat gebeurt bij mij, als waar avondmens, alleen als ik héle leuke plannen heb. En dat klopt! Vandaag ga ik met ‘Devour Barcelona’ op een ‘foodtour’ door mijn favoriete wijken El Born en Barceloneta. Deze foodie heeft er zin in!
Omdat we veel zullen lopen, trek ik mijn sneakers aan onder een kort zwart broekje met daarop een luchtig hemdje. Fles water en camera in m’n rugzak, zonnebrilletje op en gaan! Ontbijten is vandaag hopelijk overbodig.
Markthal
Ruim op tijd ben ik bij de imposante ‘Santa Caterina-markthal’ in El Born. Daar staan ‘awfully-British’ gidsen Fiona en Katherine de groep op te wachten met een bordje ‘Devour’ (wat overigens ‘verslinden’ betekent). Kan niet missen, is mijn gedachte.
Ik stel mezelf voor en klets even met de leuke jonge meiden, terwijl er steeds meer mensen bijkomen. De groep bestaat uit twee Amerikaanse gezinnen, een Amerikaanse man alleen, twee hoogblonde Britse vriendinnen van middelbare leeftijd en myself.
Na een beetje een awkward voorstelrondje gaan we op pad.
Ontbijt op de boerderij
Achter de markthal beginnen we met het ontbijt in een zogenaamde ‘Granja’, wat boerderij betekent. Dit omdat er vroeger een heuse koe binnen stond om de klanten, ondanks het gebrek aan koelmogelijkheden, toch te kunnen voorzien van een glaasje verse melk.
Het oudere echtpaar dat de bar runt, serveert ons een broodje ‘butifarra’ (Catalaanse worst) met een glas Cava (Olé, zo wil ik elke dag wel ontbijten). Het ijs is gebroken en de lieve Britse Maggie en Lauren kletsen de oren van m’n kop over hun kids en hoe heerlijk het is om even zonder hen weg te zijn.
Groot gelijk, girls!
A lot of food
Na het stevige ontbijt gaan we de markthal in. We krijgen een kort geschiedenislesje over de terugkeer van dit soort hallen in Barcelona en daarna mogen we verschillende kazen en ‘jamon’ proeven. Kenna, het ‘adorable’ 8-jarige Amerikaanse meisje staat verlekkerd bij de vitrines te kijken. ‘Yummy! Cheese!’, roept ze.
Als laatste komt de ‘porron’ ten tonele, een typische Spaanse karaf. De truc is om in één keer een straaltje wijn in je mond te gieten zonder dat de karaf je lippen raakt. Het lukt me zonder te knoeien!
Eenmaal weer op pad door El Born, verorberen we croissants gevuld met ‘Crèma Catalana’ en proeven we vers geroosterde amandelen uit een oven van 163 jaar oud bij de prachtige kruidenierswinkel Casa Gispert. In ‘mijn’ Barceloneta, de oude visserswijk, drinken we een ‘vermut’ met daarbij een paar ‘pintxos’ (hapjes op een prikkertje).
LUNCH
Als klap op de vuurpijl krijgen we bij het nostalgische ‘Cal Papi’, een lunch met ‘croquetas de bacalao’ (een soort kibbeling) en een heerlijke ‘Fideua’ (paella met vermicelli in plaats van rijst) met aïoli.
Na de lunch maakt gids Katherine voor de deur van het laatste restaurantje nog een groepsfoto en dan is het tijd om afscheid te nemen.
‘Now that was a lot of food.’ Britse Maggie gooit de understatement van het jaar eruit, terwijl ik haar en haar vriendin de weg naar de metro wijs. Gedurende de ruim 3 uur durende tour, zijn we totaal op 7 verschillende eet-adressen gestopt. Ik vond het een fantastische manier om de smaken en tradities van de stad Barcelona te leren kennen. Aanrader dus!
Afsluiter
Rond een uur of 8 ’s avonds, zit ik met een bak aardbeien op het strand. Mensen kijken en nog even zwemmen terwijl de zon langzaam ondergaat. Een goede afsluiter van een heerlijke dag.
En terwijl ik daar zo op mijn handdoekje zit, genietend van spelende kinderen in de branding van de Middellandse zee, besef ik me wat een ‘lucky bastard’ ik eigenlijk ben.