Zwarte Piet in juli?

Zwarte Piet in juli? Het moet toch niet gekker worden mensen.
ZOLANG ER IN DE WINKELS GEEN PEPERNOTEN LIGGEN, MAG ER NIET OVER SINTERKLAAS EN ZWARTE PIET GESPROKEN WORDEN. Althans, wat mij betreft.
Oké, we hebben een mening. Allemaal. Maar waarom voelen we toch de behoefte om te vechten voor onze mening? Soms letterlijk.
Is vrijheid van meningsuiting niet accepteren dat we allemaal een andere mening hebben? Dat we blij mogen zijn dat we in een land leven waar we überhaupt een mening mogen hebben.
In andere landen wacht namelijk de kogel of erger.
Dus waarom geven we een podium aan ZIJ die nu al een discussie starten over Zwarte Piet? Of je nu voor bent of tegen.
HOUD JE MOND dicht en ga leven. Weet je wel? Een leven offline waar je dagelijks je kinderen in harmonie naar school brengt, koffie drinkt met de buurvrouw en boodschappen gaat halen voor het avondeten.

Niet waar je hersenloos achter je pc zit, jezelf wentelt in de anonimiteit van dit medium en zonder enige nuance jouw mening zomaar het Internet op slingert.
Waar je mensen uitdaagt tot het gevecht, die een andere mening hebben, in plaats van op een beschaafde manier te discussiëren.
Wat is er gebeurd met: we zijn het eens dat we het oneens zijn? Heerlijk toch?
Als kind was ik bang voor Zwarte Piet. Niet omdat hij zwart was, maar omdat hij geschminkt was. Net als clowns. Of maskers.
Dus elke Sinterklaasavond moest ik huilen, want daar kwam hij weer. Gooiend met pepernoten kwam hij vol bombarie binnen.
En die man in het rood erachteraan. Want geen Piet zonder Sint, geen Sint zonder Piet.
Geen hond gehoord over de gedachte achter dit feest. Iedereen at pepernoten, iedereen zong en IEDEREEN nam de cadeautjes aan.
En was je stout geweest? Dan nog kreeg je een cadeautje, en NOOIT ging er iemand mee in de zak naar Spanje, ondanks vele dreigementen van ouders.
Als Sinterklaas weer weg was, kwam de kerstboom in huis. En geloof me, NIMMER werd er over dit feest gediscussieerd.

Anno 2016 zijn we, dankzij het internet, een beetje de weg kwijt. Alsof we kinderen zijn die jaren geen snoep mochten en nu ineens in de Jamin staan zonder toezicht. GRAAIEN!
Dus roep maar je mening, wens mensen maar het ergste toe en verlaag je tot het niveau van een aardappel.
Ik heb de oplossing voor dit probleem lieve mensen.
Als je een mening hebt, dan uit je deze vriendelijk. Zonder dreigementen, lelijke woorden en andere vulgaire handelingen. Want we zijn tenslotte ontwikkeld toch?
En ben je het ergens niet mee eens? “Vecht” voor waar jij in gelooft, maar met respect naar en voor een ander.
Dus beste mensen die nu al verwikkeld zijn in een discussie over een feest dat pas over pak-m-beet 5 maanden gevierd wordt, GA JE LEVEN LEIDEN! Dat is zo fijn.
Voel je jezelf aangesproken of verongelijkt door dit feest? Kijk of lees dan niet! Zet je tv uit, ga het stadscentrum niet in en houd je waffel.
Wil je dit feest wel vieren? GA! Maak plezier en doe je ding. Met respect voor je medemens die het niet wil vieren.
En voor het Sinterklaasliedje waar we ieder jaar weer over vallen, heb ik de oplossing. We veranderen de tekst.
Daar wordt aan de deur geklopt
Hard geklopt, zacht geklopt
Daar wordt aan de deur geklopt
Wie zou dat zijn?
Wees maar gerust mijn kind
Ik ben de goede vriend
Want al ben ik zwart VANT roet
DAS wat de schoorsteen doet
Zo, en nu weer terug naar het echte leven.
X Tess