TRAVELBLOGGER Mireille | Jum, China! Ik heb je gemist!

IK ZIT OP EEN ROTS 
Ik zit hier al een tijdje, maar ik kan gewoon geen genoeg van het uitzicht krijgen. Rotsen die als pilaren uit de grond rijzen, het is overduidelijk waar regisseur James Cameron zijn inspiratie vandaan haalde.
Ik heb de afgelopen jaren al veel door China gereisd. Je zou zeggen dat ik na talloze trips het gevoel krijg het allemaal wel gezien te hebben, maar dit land blijft me verbazen. Zhangjiajie stond sinds het verschijnen van de film Avatar in 2009 al op mijn lijstje. Dit nationaal park ligt in het Noordwesten van de Provincie Hunan en bestaat uit een formatie van kalk- en zandstenen rotsen met een adembenemend uitzicht. De enorme stroom toeristen hier moet je echt even voor lief nemen, dit park is een must-see in China!

OVERNACHTEN IN DE MCDONALDS
Ik kom midden in de nacht aan op het treinstation in Zhangjiajie. Ik heb er net een 18 uur durende treintrip opzitten. Dat klinkt zwaar, maar niets is minder waar. Met een hard of soft sleeper slaap je de hele reis als een roosje. Mits je midden in de nacht op je bestemming aankomt, komt de conducteur je zelfs even wakker maken om zeker te weten dat je op het juiste station uit de trein stapt.
De lokale bevolking heeft me al meteen gespot bij het uitstappen. ‘Miss miss, taxi taxi??’
Ik schud driftig mijn hoofd. Nee, geen zin om afgezet te worden. Ik vind uiteindelijk toch een betaalbare taxichauffeur en leg aan hem uit waar ik moet zijn. Ik heb pech, het hostel is nog hartstikke dicht en er is geen kip te bekennen. Ik zal wat anders moeten verzinnen. De taxichauffeur denkt bezorgd met me mee en brengt me naar de dichtstbijzijnde McDonalds. Nouja, het is in ieder geval iets. De receptie opent pas om 7 uur en dat duurt nog zo’n 5 uur. Dus ik moet wat.

STREETFOOD & CHINA CHAOS
De Chinese chaos is op en top aanwezig in Zhangjiajie City. Ik steek als vanouds met gevaar voor eigen leven de straat over en hoor weer mensen rochelen op straat. Jep, ik ben in China. Ik ga met een meisje uit mijn hostel opzoek naar goedkoop streetfood en we smullen al snel van een bak veel te hete noodle soup. Sweet potato noodles met zeewier zijn hier de specialiteit. En ja, dat klinkt heel vreemd, maar is super lekker. Ik scoor in een afgelegen marktstraatje verderop nog een paar Baozi broodjes; deegbolletjes met vleesvulling. Jum. China, ik heb je gemist.

ZHANGJIAJIE NATIONAL PARK
De volgende dag vertrekken we in alle vroegte richting het park waar heel dit stadje om draait. Jaarlijks trekken Chinese toeristen, en een paar verdwaalde buitenlanders zoals ik, massaal naar deze toeristische trekpleister. De enorme mensenmassa bij de ingang schrikt me wat af. Maar zo gauw we ons op het hiking trail bevinden, verdwijnt die schrik als sneeuw voor de zon. De meeste toeristen nemen de bus naar boven, nemen daar wat foto’s en gaan weer terug naar beneden. Naar boven hiken is zoveel leuker en lekker rustig. Het uitzicht is bij elke bocht anders en ik blijf maar foto’s maken.

Je kan in dit park zeker een aantal dagen ronddwalen, dus een overnachting in het park zelf is een must. Het nog maar pas ontdekte stuk bij Yangjiajie is, naar mijn mening, veruit het mooiste stuk. Veel toeristen wagen zich er door de lengte van deze hike vaak niet aan. Onderweg verkopen lokale mensen, die midden in dit nationaal park tussen de bergen wonen, vers fruit en andere lokale specialiteiten. Dit stuk is echt een aanrader.
De tocht terug naar beneden is lang en mijn voeten beginnen na een paar uur behoorlijk zeer te doen. Er lijkt geen einde te komen aan het trappen stelsel. Een enorme baviaan zorgt halverwege voor oponthoudt. Hij is overduidelijk gewend aan mensen en is alles behalve bang. Hij gromt en ik gebaar naar Diu Diu, mijn Chinese vriendinnetje, dat ze haar eten snel weg moet steken. Dit schijnt niet te helpen. Sterker nog, hij komt nog wat dichterbij. Ik vind het echt helemaal niks en in een flits denk ik terug aan mijn avontuur in Saikung Hong Kong, waar we oog in oog kwamen te staan met een groep zwerfhonden. Ok, wat nu? Ik gooi, hoe toepasselijk, een banaan zo ver mogelijk het bos in en de baviaan springt gretig achteraan. We zetten het op een lopen. Ik durf pas te stoppen als ik achter me zie dat hij ons niet meer volgt.

FENGHUANG
Vanuit Zhangjiajie City breng ik later die week een bezoek aan het nabijgelegen rivierdorpje Fenghuang. Nouja… dichtbij… Voor Chinese begrippen dan toch. Na een busrit van 10 uur waan ik me zowaar in het Venetië van China. Fenghuang is alles wat je verwacht van een reis door China. Niks moderne kantoorgebouwen, hier vind je het echte authentieke China. Ik dwaal er de dagen erna verwonderd rond en word wakker met een uitzicht waar je u tegen zegt. Een fijne afwisseling na alle drukte in Zhangjiajie.

Liefs,
Mireille Mali
Op mijn spiksplinternieuwe YouTube kanaal verschijnt a.s. zondag part #2 van mijn Wandering Vagabonde Diaries over dit prachtige stukje China!