Single in Zeeland || Zeeuwse Vagina Monologen #2

Zoals ik in mijn vorige blog al schreef (klik HIER om nogmaals te lezen) ga ik een reeks schrijven over mijn/onze/jouw vagina. Althans, over de band die we zouden moeten hebben met onze vagina’s. Na mijn vorige blog regende het mailtjes en opmerkingen. Vooral in mijn eigen omgeving.

“Hoezo een band met je vagina? Waarom is dat belangrijk?” en de meest gênante opmerking, “waarom zou je een blog schrijven over vagina’s en masturberen?”

Dus meer uitleg gewenst. Ik begrijp het. Ik vind het belangrijk om een goede band met mijn vagina te hebben en wil dit graag met jullie delen. Waarom is het belangrijk? Omdat ik het vind.
En ik schrijf graag.. En waarom dan niet schrijven over vagina’s en masturberen? Ik denk dat veel vrouwen masturberen. Maar dat er een deken van geheimzinnigheid overheen ligt. Interessant voor mannen die geheimzinnigheid, doch een taboe voor vrouwen.

Mag ik even een arts quoten voordat ik verder ga met mijn blog?
“Veel vrouwen kennen hun vagina en clitoris niet zo goed. Ze zijn niet gewend om er goed naar te kijken en ze bewust aan te raken. Door ze zelf goed te bekijken en aan te raken kunt u meer vertrouwd raken met uw eigen lijf en eigen gevoel. Hoe meer bekendheid en vertrouwen u heeft met uw lichaam, des te meer kunt u genieten van seks.”
Mijn punt precies. Een band met je vagina zorgt er namelijk voor dat je in touch bent met jouw lichaam! Wat vind je lekker? Want als jij weet wat je lekker vindt, kun je deze kennis ook delen met je partner.
Ik heb dat bij Tom ook ooit gedaan. Terwijl ik lag te genieten raakte hij me aan op een plek waar ik het minder fijn vond. En om nu een soort stuiptrekkend op bed te blijven liggen? Nee, ik leidde hem naar de plek waar ik het wel prettig vind.

“Doe ik het niet goed?”
Weg mood, weg moment!

“Natuurlijk wel schat, maar daar vind ik het iets fijner,” probeerde ik de stemming terug te brengen. Hij was gekrenkt zag ik. Twijfelde of hij door moest gaan of het maar gewoon op moest geven. Gelukkig koos hij voor het eerste, maar ik merkte dat ik er wel onzeker van werd. Want kon ik het in het vervolg niet langer aangeven als ik iets niet prettig vond?

Moest mijn plezier dan ondergeschikt zijn aan mijn gevoel rekening met zijn gevoel te houden? Ik denk dat een deel van de vrouwen hier ook wel mee struggelt? Of niet? Want hoe moeilijk is het als je ligt te vrijen en je wordt -ook al is het op de meest liefdevolle manier- gecorrigeerd. Geleid naar de crime scene?
En toch zeg ik: DOE HET! Want alleen dan leer je elkaars lichaam zo goed kennen dat je op de meest intense manier kan vrijen. En hoe fijn is het dat -doordat je juist jouw lichaam, jouw vagina, zo goed kent- je precies weet wat je lekker vindt en hoe je het lekker vindt?
I rest my case!