Open brief aan de onelegante dame in de Langeviele in Middelburg

Gastblogger Helen deed mee aan onze workshop, ‘bloggen hoe & wat’ en schreef onderstaand blog dat we graag wilden plaatsen. 

ROZE HAAR
Eens in de zoveel tijd heb ik het gevoel een grijze muis te worden. Ik kreeg een
geniaal idee en ging naar de kapper. Tijd voor een mooie felle kleur roze erin!
Helemaal reuze trots en als een vrouw van de wereld kwam ik de kapperszaak uit.
Man, wat zag het er gaaf uit. Precies zoals ik me voelde!
Ik haalde mijn twee dotjes van 2 en 3 op bij oma die midden in de stad woont en
wandelde ermee naar huis. Trots als een pauw.
AUW
We lopen door een hele drukke Langeviele in Middelburg, ik denk nog, ‘fijne dag voor de ondernemers!’
En opeens -uit het niets- hoor ik achter me een dame van een jaar of 65 heel hard zeggen:
“Jeeetje moet je dit zien! Getsie, lijkt wel een papagaai!!!”
Ik draai me om en kijk in het gezicht van een chique, lange, grijze gedistingeerde dame die met haar dochter -van mijn leeftijd- en met haar kleinkind aan de wandel is.
Ze kijken me nog eens aan en lopen dan met een glimlach door.
Ik ben ZO VERBAASD dat ik met m’n mond vol tanden sta. HUH!?
Jammer, ik kan zo vlot zijn, maar dit had ik dus moeten zeggen:
“Hallo, zullen we even ergens thee gaan drinken? Ik weet nog een leuke plek.
Dan kunt u me leren kennen. Dan leert u mijn kinderen ook kennen. Ik ben ze aan
het opvoeden. Ik leer ze hoe je lief moet zijn voor iedereen die je tegenkomt. Dat
iedereen een eigen verhaal heeft. Dat iedereen anders is en dat als je goed kijkt,
zelf de onaardige mensen ook wat aardigs hebben.”

“U zou te weten komen dat mijn moeder net borstkanker heeft gekregen en dat we
er mee dealen. (Supportkleur is roze trouwens, hoe toevallig?)
U zou te weten komen dat ik een harde werker ben.
Dat ik groot aanhanger ben van gelijkheid van mannen en vrouwen.
Dat ik racisme, het beoordelen op het uiterlijk, echt niet meer van deze tijd vind.
Dat ik het heel belangrijk vind dat het niet eens meer nodig is om op te kijken als er twee mannen of vrouwen hand in hand lopen of elkaar kussen op straat.”
“En dan zou ik hopen dat u zou denken: ‘hmmm dat was misschien niet zo elegant van mij. Leerde ik nou echt net aan mijn dochter en kleinkind dat het goed was om iemand
belachelijk te maken op straat?’
Want weet u? Zo komen we er niet hoor. Zo gaat het alleen maar achteruit als we elkaar beoordelen op uiterlijk en eerste indruk. En u zou beter moeten weten, u komt uit een tijd
waarin mensen toleranter waren dan nu.”
Ik hoop zo dat u dit leest en bij de volgende gekleurde haardos denkt: wat zou dat voor interessant persoon kunnen zijn, kon ik er maar eens mee op de thee.
Ik weet nog een leuke plek!
Helen Bihi-Zenou, van HoneyPie.

Trouwens, mijn moeder is er super doorheen gekomen. De positieve insteek komt namelijk daar vandaan. Kan je de wereld mee veroveren.