Van gekwebbel naar de stilte #1

In mijn eentje
Daar zit ik dan in het vliegtuig, in mijn eentje. Ik bekijk de reizigers,want ik houd enorm van observeren:  jong, oud, een groepje meiden met bloemen in hun haar op vrijgezellenfeest, zeer geblondeerde bling bling dames en echte Ibizagangers. Je kent ze wel: “Ja joh, ons huis op Ibiza is te fijn!”
Retraite
En wat ga ik doen? Ik ga voor het eerst alleen op reis en nog wel naar een yoga en meditatie retraite. En dat terwijl mediteren de grootste allergie ever bij mij oproept! Maar je weet wat ze zeggen: “Waar je weerstand voelt, zit groei.”
Na de afgelopen 7 jaar met veel traumatische gebeurtenissen en het tussendoor opbouwen van een succesvolle eigen coachpraktijk (mijn grote passie!), ben ik moe… Sterker nog: ik ben doodmoe. Op Ibiza hoop ik de rust te vinden die ik nodig heb. Het zal pijnlijk, confronterend en moeilijk worden.

Hangmatten en weerstand
Door de luidspreker hoor ik de stewardess zeggen dat we vertrekken. Ibiza here I come…
De villa is meer dan prachtig. Boven op een berg met een infinity pool, zuilen met hangmatten ertussen en een overdekt prieeltje om ’s ochtends in de buitenlucht yoga te doen.
De groep is fijn. We maken kennis door elkaar één minuut in de ogen te kijken. Ik voel in  eerste instantie weerstand: “Is dat niet ongelofelijk ongemakkelijk? Je mag niks zeggen? Anne en niks zeggen? Goed, daar gaan we.”
Het blijkt prachtig, je kijkt recht in elkaars ziel! Ik ben ontroerd en weet dat ik hier op mijn plek ben. Vooral de yoga docente/psychologe maakt diepe indruk op me. Ze kijkt me aan met aquablauwe ogen en haar warme energie troost me. Ik schiet vol.
Janken!
We vertellen elkaar in de groep onze intentie voor de week, de reden dat we hier zijn. Eén verhaal raakt me in het bijzonder, het is mijn eigen thema.
“Ik ben hier net”, denk ik bij mezelf, “en ik zit nu al te janken.” Dat belooft wat!
Op dag twee gaan we naar het strand van Benirás.
Daar komen trommelaars samen om muziek te maken. Ik voel me zo ontzettend thuis. Het is waar wat ze zeggen: de Ibiza vibe is bijzonder magisch en fijn!

Yoga
Elke ochtend doen we yoga. Froukje, de docente, heeft haar eigen mix van yoga gecreëerd en het werkt helend. In alle lessen komen emoties los en de spanning verdwijnt beetje bij beetje uit mijn lijf. Als we met z’n allen aan tafel zitten, vertelt Maria, de organisator van de retraite, dat we niet één stilte dag gaan houden maar twee.
Ik raak in paniek, word van binnen boos en wil ineens naar huis. Twee stilte dagen? Ik kan nog geen drie seconden mijn mond houden! Hoe ga ik dit in vredesnaam doen? Als ik hoor dat we ook nog beide dagen alleen maar gaan mediteren, heb ik bijna mijn tas gepakt. We gaan naar bed, we slapen in een blokhutje op het terrein. Ik zeg mijn lieve “roomy” welterusten. Dit is voor de komende twee dagen het laatste dat ik mag zeggen.
Wordt vervolgd!