Blogger Tess | "Tess & Adam, een love story in Terneuzen"

Adam en ik. Adam was best wel een catch moet ik zeggen! Hij was leuk, sociaal, zag er goed uit, niet te arrogant en was een graag geziene gast in Terneuzen.
Ik daarentegen was een flierefluiter. Totaal niet serieus. Hing het liefst met mijn vriendinnen aan de toog, rokend, gillend en iets hysterischer dan dat ik ben ik het dagelijks leven.
Het leuke is dat als mij nu ziet; een huisvrouw die zoveel eer behaald uit het doen van de was en koken voor Adam… Een grotere tegenpool bestaat er niet. 
Enfin, waar was ik? 

Adam zag mij totaal niet staan, zei achteraf dat hij mij een enorme aanstelster vond. Een meisje dat heel veel aandacht nodig had, en geen meisje dat hij aan zijn ouders kon voorstellen. En eigenlijk zat hij er niet zo ver naast. Ik had ook veel (negatieve) aandacht nodig. Ik was ongelukkig met mezelf en met alles om mezelf heen. En had constant bevestiging nodig van anderen.
Dus dronk de onzekerheid weg en rookte het ongeluk weg. Daar aan die toog in Terneuzen.
Maar op een avond (een kouuuuude winteravond) stond ik -alleen- buiten een sigaret te roken en kwam Adam naar buiten. Hij ging naar huis. Omdat ik alleen was durfde ik mijn harnas ietwat los te laten en begroette hem vriendelijk.
“Hoi, ga je naar huis?”

Verbaasd keek hij op en mompelde, “ja, ben moe. Lekker mijn bed in.”
Het mompelen werd praten en het praten werd zoenen. Binnen 24 minuten.
Wat een leukerd! Na die avond waren we een setje. Onafscheidelijk. Hing ik nog wel aan dezelfde toog met mijn vriendinnen, maar iets minder hard schreeuwend. Adam stond aan de andere kan van de bar, met een verliefde blik naar me te kijken. Elk weekend weer.
Zucht.