Ben jij hoog gevoelig?

Hoog gevoeligheid
Enkele dagen terug kreeg ik een app van De ZeeuwZe: ‘er zijn een aantal dames die om handvatten vragen over het onderwerp hooggevoeligheid’. Of ik hier een aantal blogs aan wil wijden. Máár natuurlijk wil ik dat, wat leuk dat dit gevraagd wordt.
Alleen, waar te beginnen?
Want als ik over hooggevoeligheid schrijf, kan ik wel een heel boekwerk typen én dat is nu juist niet de bedoeling van een blog. Hoe kan ik nou in een aantal blogs samenvatten hoe met hooggevoeligheid om te gaan? Want bij hooggevoeligheid komt wel wat kijken, beginnend dat de hooggevoelige mens een gevoelsmens pur sang is wáár in deze wereld niet altijd plek voor is en vaak niet of verkeerd begrepen wordt. En zichzelf ook zo vaak niet de ruimte geeft en zichzelf niet of verkeerd begrijpt.
Modeverschijnsel?
Mijn ervaring is dat er over het thema hooggevoeligheid, ondanks dat het steeds meer ‘in the open’ is, nog steeds vooroordelen bestaan (van ‘modeverschijnsel’ tot ‘aanstellerij’ en ‘onzin’). Tja, en dat raakt mij, want het voelt voor mij alsof ik dan word afgewezen in wie ik ben, alsof mijn hooggevoeligheid er niet mag zijn. Au!
Jaren terug maakte ik dan de beweging dat ik mijn hooggevoeligheid niet waardeerde. Tegenwoordig reageer ik er niet op en laat deze vooroordelen bij de mensen zelf. Sterker nog, ik voel des te meer hoe ik mijn hooggevoeligheid lief heb en waardeer, echt wel!
Ja, ik besluit het dicht bij mezelf te houden en ‘gewoon’ te gaan schrijven vanuit mijn eigen gevoel en persoonlijke ervaring. Mijn hart als schrijvend kompas te gebruiken en zo inhoud aan de blogs te gaan geven. Want hooggevoeligheid heeft een kern met (vele) overeenkomsten die de hooggevoelige mens direct (in elkaar) zal herkennen, máár daarnaast heb je ook je karakter en je rugzak met ervaringen bij/in je.

Hokjes-denken
Oftewel: jouw eigen identiteit, je eigen ik waar hooggevoeligheid een onderdeel van is. Hier is ieder mens uniek in, want geen mens is hetzelfde. Mijn ervaring is dat naast de kerneigenschappen elke hooggevoeligheid anders is simpelweg omdat ieder mens het op zijn of haar manier beleeft. Je kan het simpelweg niet in een hokje stoppen en daar ben ik ook niet van. Ik denk (en voel) in hartjes en niet in hokjes.
Ik zeg daarom ook altijd (dit is tevens een tip); ‘hoe kan ik leren omgaan met hooggevoeligheid in combinatie met wat er nog meer in mij leeft?’ Hooggevoeligheid is een prachtige kwaliteit en eigenschap mits je gaat leren begrijpen wat het nu precies inhoudt en hoe dit in jou leeft. Om te gaan (h)erkennen waar je tegen aanloopt. Voor mij persoonlijk zit de uitdaging niet in ‘het alles voelen, zien, weten en ervaren’, maar ‘hoe ga ik hier mee om?’
Hoe ga ik zo mijn weg vinden dat ik in staat ben om in een fractie van een paar seconde precies te weten hoe de vork in de steel zit terwijl anderen dit (nog) niet zo ervaren? Dus metaforisch gezien (ik ben gek op metaforen): ik neem niet alleen het ‘toneelstuk’ waar, maar zonder dat ik er erg in heb, neem ik ook gelijk een rondleiding achter de coulissen, voel ik haarfijn aan wat zich achter de schermen afspeelt.
Hoog gevoeligheid als kind
Aangezien je met hooggevoeligheid wordt geboren, ervaarde ik dit als kind ook al, wat mij de nodige frustratie heeft gebracht. Ik vind het als volwassen vrouw soms nog steeds lastig om hiermee te dealen, laat staan als kind! En hoe ik dit voor mezelf ben gaan rondbreien door de jaren heen? Door te accepteren dat ik dit ben. Wat ik elke dag ervaar, is niet voor iedereen zo en dat maakt dat ik mij anders en ook van tijd tot tijd eenzaam voel. Je kunt niet weglopen voor wie je bent. Sterker nog, hoe harder je het wegduwt, hoe krachtiger het terugkomt. Althans, dat is mijn ervaring.
Hoe dan ook; ja! Ik ga zeker blogs wijden aan hooggevoeligheid. Met daarbij de uitnodiging of je bereid bent om met jezelf het diepe in te duiken?
Stay tuned!